പെയ്തിറങ്ങുന്നോരോ മഴയും നിന്നോർമകൾ മായച്ചിടുകിലെന്ന് ഞാൻ കൊതിപൂ.
പാഞ്ഞൊഴുകുമൊരു മലവെള്ളാപ്പച്ചിലിനാകുമോ മായിച്ചിടവാൻ നിന്നോർമകൾ.
നീയില്ലാതെ പെയ്തൊരോ മഴയിലും നീറിപ്പുകഞ്ഞിടുന്നു, ഇനിയും നിനക്കായി മാത്രം തുടിക്കുന്നെൻ ഹൃദയം.
അന്നാപെയ്ത മഴയിൽ കുട ചൂടി മുമ്പേ നടന്ന നീ മനോഹരിയല്ലോ.
ഇനിയും നീ എന്റേതു മാത്രമെന്നാരും പറഞ്ഞിടുന്നില്ല.
അകലനായി നമുക്ക് ഒന്നികാത്തിരിക്കാം.
നീയും നിന്നോർമകളും എന്നേക്കും എനിക് സ്വന്തം.
Comments
Post a Comment